http://mobark.blog.ir/ وبلاگ شهدای مبارک آباد
http://mb1262.blog.ir/ وبلاگ شهید مهدی بازرگان
http://fekrbartar.blog.ir/ وبلاگ فکر برتر
http://mb2016.blog.ir/ وبلاگ تخصصی آرشیتکت برتر
http://mobaco.blog.ir/ وبلاگ اتاق فکر قرارگاه جهاد فرهنگی و اقتصادی
گفتم: حاج قاسم، من آدم گناه کاری هستم، حیف است که با شما عکس یادگاری بگیرم. گفت: استغفرالله این چه حرفیه... گفتم: سرما خورده ام و دلم نمیاد ببوسمت. گفت: حالا که اینجور است من تو را می بوسم و پیشانیم را بوسه زد. من هم محاسن و گونه اش را بوسیدم بی اختیار....
«هجرت، مقدمه جهاد است و مردان حق را سزاوار نیست که راهی جز این در پیش گیرند. مردان حق را سزاوار نیست که سر و سامان اختیار کنند و دل به حیات دنیا خوش دارند»
شهید سید مرتضی آوینی
1- اجاق کور نبود! همه می‌دانستند که پسر سومشه، اما فک و فامیلا جوری خوشحالی می‌کردند که انگار فقط این یک بچه رو داره! همه قصه نذر و نیاز رو می‌دونستند و از همزمانی روز تولد او با آقا در مونده بودند... اذان و اقامه‌شو که گفتند، همه یکصدا خواندند «صل علی محمد، نوکر مولا آمد!»
2-نوروز رسید و پدرش یک جفت کفش نو برایش خرید. روز دوم فروردین قرار شد بروند دید و بازدید. تا خانواده شال و کلاه کنند، علی غیبش زد. دم در نیم ساعتی معطلش ماندند تا رسید. همه مات و مبهوت به پاهایش نگاه کردند. یک جفت دمپایی کهنه انداخته بود دم پایش و خوشحال‌تر از نیم ساعت قبل بود! گفتند «پس کو کفشات؟!» گفت: «بچه سرایدار مدرسه کفش نداشت. زمستان رو با این دمپایی گذراند. منم کفشمو...
اون روزا علی 12 سالش بود.
شانس آوردیم اون موقع ها برنامه های فتوشاپ و روتوش عکس و... نبود!!! والا بعضی ها میگفتن که این عکسها
تابستان سال 66 بود ؛
خبر دار شدم که بهترین دوست و همکلاسی دوران مدرسه ام
، عباسعلی حقیقی به شهادت رسیده و قرار است فردا تشییع شود !
باورم نمی شد ، با بغض و حسرت ، خاطره آخرین خداحافظی با این شهید عزیز را در ذهنم مرور می کردم
خاطرات زیادی با هم داشتیم ، شب قبل ازاینکه به جبهه اعزام شود ، در مدرسه شهید جعفر زاده ، با بچه های مدرسه قرار گذاشتیم که همدیگر را ببینیم ؛
بعد از بازی و شوخی های دوستانه که تا
ساعت های پایانی شب طول کشید ، موقع رفتن به منزل ، شهید حقیقی به من گفت :
فردا من هم می خواهم به جبهه اعزام شوم ! و از من خواست اگر آمادگی رفتن به جبهه را دارم ، او را همراهی کنم !
روزی هم به یاد می آوردم که با ایشان به گلزار شهدا رفتیم تا برای شهدا فاتحه بخوانیم .
ابتدا در تابوت هایی که در کنار قبور شهدا بود ،
به اتفاق یکی از دوستان دیگر که با هم بودیم لحظاتی
را در درون تابوت ها دراز کشیدیم تا
حس شهید شدن را در فکر و ذهن خود تجربه کرده باشیم !
و بعد هم ایشان با اشاره
به قبر یکی از شهدا ، به من گفت : من هم روزی شهید می شوم و اینجا می خوابم !
این شهید چون لیاقت شهادت را داشت ! خداوند شهادت در راهش را نصیب او کرد !
و در ادامه نیزخاطرات دوران مدرسه
و با شهید بودن را که مجدداً در ذهن خود مرور می کردم و حسرت رفتن او را می خوردم ، به یادآوردم که
، کتاب ریاضی سال سوم راهنمایی ایشان
، قبل از رفتن به جبهه از او گرفته ام !
بلافاصله به اتاق رفتم و کتاب را برداشتم و با اشک و آه دست خط او را در کتاب نگاه می کردم و صفحات کتاب را یکی یکی ورق می زدم که متوجه شعر عجیبی در صفحه آخر این کتاب شدم .
با دست خط خود ش این شعر را نوشته بود :
تا هستم ای رفیق ندانی کیستم ! وقتی روم که دانی کیستم !
منبع : محسن بازرگان
 |
بسم رب الشهدا و الصدیقین
شهید : رسول رجبی
عضویت : بسیجی
محل تولد : مبارک آباد – 1338
محل شهادت : والفجر 2– 23/4/62
فرازی از وصیت نامه شهید
از خواهرانم می خواهم که به خاطر شهادت من گریه نکنند و برای مظلومیت امام حسین ( ع ) اشک بریزند و زینب وار انقلاب را به همه بشناسانند و از عموم ملت شهید پرور انقلابی هم تقاضا دارم که همیشه یار و یاور و پشتیبان امام باشند و قدر این انقلاب را بدانند و نگذارند که سنگرهای رزمندگان خالی بماند .
نیستید که ببینید چگونه عکستان در برق شیشه ها پیداست و جایتان در جان زندگی سبز است. درختی که با دستان خود کاشته اید و با خون خویش آبیاری نموده اید، تا ابد مقصود دانشمندان این مرز و بوم است. صفحات این ویژه نامه، عطر حضور لحظه های پربار زندگی شهیدان دانشمند هسته ای را دنبال می کند.
برخی از دانشمندان اهل سنت برای حفظ موقعیت خلفا از بازگو کردن این قطعه ازتاریخ خودداری نمودهاند؛ از جمله ابن ابی الحدید در شرح خود میگوید: «جساراتی راکه مربوط به فاطمه زهرا علیهاالسلام نقل شده، در میان مسلمانان تنها شیعه آن را نقلکرده است.[1]
البته برخی از دانشمندان و مورخان اهل سنت، در این بخش، از بیان واقعیات تاریخی شانهخالی کردهاند؛ چنان که سید مرتضی رحمة الله علیه در این زمینه میگوید:
«در آغاز کار، محدثان و تاریخ نویسان از نقل جسارت هایی که به ساحت دختر پیامبرگرامی اسلام(ص) وارد شده امتناع نمیکردند. این مطلب در میان آنان مشهور بود که مأمور خلیفهبا فشار، درب را بر فاطمه علیهاالسلام زد و او فرزندی را که در رحم داشت سقط نمود وقنفذ به امر عمر، فاطمه زهرا علیهاالسلام را زیر تازیانه گرفت تا او دست از علی بردارد؛ولی بعدها دیدند که نقل این مطالب با مقام و موقعیت خلفاء سازگاری ندارد؛ لذا از نقلآنها خودداری نمودند
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ 16 ﺳﺎﻝ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.
عملیات کرﺑﻼﯼ 4 ﺑﺎ ﺑﺪﻥ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺍﺳﯿﺮ ﺷﺪ. ﺑﺮﺩﻩ بودند ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻐﺪﺍﺩ . ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ. ﺳﺮ، ﺻﻮﺭﺕ و ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﺎﺯﻩ ﺗﺮ.
شبهای جبهه ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻻﻣﭗ ﺳﻨﮕﺮ ﺭﻭ ﺷﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ به خوندن : «ﺣﺴﯿﻨﻢ ﻭﺍ ﺣﺴﯿﻨﺎ. »
به گزارش خبرنگار پارلمانی باشگاه خبرنگاران، نمایندگان مجلس در جلسه علنی امروز دوشنبه 11 اسفند در جریان رسیدگی به بخش هزینه‌ای لایحه بودجه سال 94 جز 1 تا 6 بند "د" تبصره 15 لایحه بودجه موافقت کردند.
شهدا هنوز پشت خاکریز منتظر لبیک اند...
بیدار شو رفیق من.... شهدا منتظرن
آدم ، در همان برخورد اول ، مجذوب چهرة معصومش می شد .
موجی در چشمان نافذش بود که هر کس را اسیر می کرد . با وجود اندوه دائمش ، خندان و بشاش بود .
همیشه آماده به خدمت و پرتوان بود ؛ هر چند چشمانش حکایت از بی خوابی های طولانی داشت . او یک فرمانده عارف و عامل بود .
کهنه ترین لباس بسیجی را به تن می کرد و هر وقت که مورد اعتراض قرار می گرفت ، تا یک دست لباس نو از انبار بردارد، می گفت :
تا
وقتی که قابل استفاده است ، می پوشم از من بهتر، بسیج ی ها هستند چند روزی
بود که از صبح زود تا ظهر پشت خاکریز می رفت و محور عملیاتی لشگر را تنظیم
می کرد و روی منطقه تا جایی که برایش امکان داشت ، کار را بررسی می کرد .
هوای گرم جنوب ؛ آن هم در فصل تابستان ، امان هر کسی را می برید .
رفتم دستشویی ، دیدم آفتابه ها خالیه
تا رودخونه ی هور فاصله ی زیادی بود
نزدیک تر هم آب پیدا نمی شد
زورم می یومد این همه راه برم برا پر کردن آفتابه
به اطرافم نگاه کردم ، یه بسیجی رو دیدم
بهش گفتم: دستت درد نکنه ، میری این آفتابه رو آب کنی؟
بدون هیچ حرفی قبول کرد و رفت آب بیاره
وقتی برگشت دیدم آب کثیف آورده
گفتم: برادر جون ! اگه صد متر بالاتر آب می کردی ، تمیزتر بودا
دوباره آفتابه رو برداشت و رفت آب تمیز آورد
... بعدها اون بسیجی رو دیدم
وقتی شناختمش شرمنده شدم
آخه اون بسیجی مهدی زین الدین بود
فرمانده ی لشکرمون...
روایتی از زندگی سردار شهید مهدی زین الدین
منبع: کتاب آقا مهدی ، صفحه ۹۹
فـکـر کـن ...
چـنـد چـفــیـه ،
خـونـی شـد ،
تــا ،
چـــادری ، خـاکـــی نـشـود ...
پدر صورت پسر را بوسید
گفت:
تا کی میخوای بری جبهه؟؟
پسر خندید و
گفت:
قول میدم این دفعه آخرم باشه بابا!
پدر:قول دادی ها...!
و پسر، سر قولش "جان" داد...
خیلی گشته بودیم، نه پلاکی، نه کارتی، چیزی همراهش نبود.
لباس فرم سپاه به تنش بود. چیزی شبیه دکمه ی پیراهن در جیبش نظرم را جلب کرد،
خوب که دقت کردم، دیدم یک نگین عقیق است که انگار جمله ای رویش حک شده.
خاک و گل ها را پاک کردم. دیگر نیازی نبود دنبال پلاکش بگردم. روی عقیق نوشته بود:
« به یاد شهدای گمنام»
تا
شهدا؛ اولین بار که از عملیات طریق القدس داشتم برای عملیات بعدی (فتح
المبین) به تاسیس چند تیپ دیگر فکر می‌کردم، او را دیدم، بجز تیپ‌هایی که
در عملیات‌های قبلی در اختیارمان بود، نیاز بود ظرفیت جدیدی را ایجاد کرده و
وارد منطقه جنوب بکنیم. از طرف دیگر، بعد از عملیات ثامن الائمه(ع) به این
نتیجه رسیده بودیم که همیشه عملیات را نباید به تنهایی در جنوب انجام داد.
بلکه باید همزمان یا یک در میان، عملیاتی را همزمان در غرب و شمال غرب
داشته باشیم.
با
همین دو هدف، یعنی پیدا کردن نیروهای جدید و سازماندهی تیپ‌های جدید، سفری
به مناطق غربی و شمال غربی رفتم. از همین مهران شروع کردم. از طرفهای سر
پل ذهاب رد شدیم. رفتیم پاوه و از پاوه به مریوان. تمام خطوط را از نزدیک
دیدم. با تمام فرماندهان آنجا از نزدیک صحبت کردم.
شهید مهدی رمضانی
نام : مهدی رمضانی
نام پدر : محمد
تاریخ تولد 1/1/1347
محل تولد : مبارک آباد
پدر و مادرم عزیزم از اینکه به فکر من بودید سپاسگذارم و از شما می خواهم که مرا حلال نموده با اینکه نتوانستم ذره ای از زحمات شما را جبران نمایم . خواهرانم از شما می خواهم که زینب وار رفتار کنید و حجاب را سرلوحه خود قرار دهید چون زینت زن به حجاب اوست و از شما برادرانم حلالیت می طلبم و از شما خواستارم که مواظب پدر و مادر باشید
بچه تهرانم.بچه شهرک غرب.عموی من شهید شده ولی من خیلی با انقلاب ، مسجد و خدا ارتباط برقرار نکرده بودم
تو سن کمی هستم و ماشینم تویوتا کمریه.با توجه به سنم خدا همهچی بهم داده....
ولی بعضی وقتا دلم میگیره....میخوام گریه کنم...میخوام داد بزنم میخوام این بغضمو خالی کنم...
همه چی یه حدی داره...خوشی یه حدی داره ولی به خدا همه چی خوشی
نیست..چیزایی که به عمرتن شاید نداشتین من داشتم ولی کیفی که از گوش دادن
به نوحه و اشک جم شدن تو چشامه تو این همه نیست...
رک بگم من همه چیز داشتم...
هدف از ایجاد این وبلاگ آشنایی نسل جدید بچه های ایران با نسل گذشتشون یعنی جنگ و جبهه و شهادت هست . که ما یعنی وبلاگ شهید مهدی بازرگان تمام تلاش خودمون رو می کنیم تا حتی یک نفر از چند صد نفری که روزانه چه مستقیم و چه غیر مستقیم وارد وبلاگ می شوند بتوانند مطالب وبلاگ رو که شامل زندگینامه ، وصیت نامه و ... در باره شهدا می باشد رو مطالعه کنند تا بفهمند اون جوان هایی که هم سن ما و یا حتی کوچکتر بودن پرای چی زندگی خودشون رو فدای جنگ و مقاومت کردند.
٢-
یک بار از جبهه که برگشت، گفت: «مادر! تو چه دعایی می‌کنی که من شهید
نمی‌شم؟» از آن به بعد می‌گفتم: «خدایا! راضی‌ام به رضای تو.»
خانواده شهدا
برادرانم! سرفراز باشید از این که یک شهید، از خانوادهى خود در راه خدا قربانى کرده اید. شهید محمدحسن قلى زاده
************************
خانوادههاى شهدا را محترم بدارید، که آنها بهترین جگر گوشه هایشان را فداى اسلام و انقلاب کرده اند. شهید حسین هادى
لحظه اى از یاد خدا غافل نشوید. شهید غلامرضا مجنونى
********************
از تو برادر عزیز، که از من بزرگترى، مىخواهم، که یک پاسدار واقعى براى امام زمان باشى. و تقوا را فراموش مکن. شهید عباس حسن زاده
********************
از یاد خدا غافل نباشید. و همیشهى اوقات بعد از اداى فریضه ى نماز، براى سلامتى امام و پیروزى اسلام بر کفر، دعا کنید. و حوایج دنیا و آخرت را از خدا خواسته و بر رضاى او شاکر باشید. شهید محمدباقر موهبتى
آیا شهدا افراد عادی را شفاعت می کنند یا افراد جهنمی را هم می توانند شفاعت کنند ؟ و اگر اینطور باشه مثلا ممکنه از جنایتکاران و یا کسانی که در سپاه یزید در فراهم کردن زمینه شهادت حسین بن علی علیه السلام و اولاد و اصحاب ایشان همکاری و همراهی کردند هم شفاعت کنند ؟
شاید هم بهتر باشه سوالم رو اینطور مطرح کنم شفاعت شهدا شامل چه کسانی میشه و حدود این شفاعت تا کجاست ؟
پدرم در همین شلمچه به شهادت رسید و من هر ساله سعی می‌کنم تنها یا با خانواده و یا در یک سال اخیر همراه کاروان‌های راهیان نور به شلمچه بیایم لحظه تحویل سال را در شلمچه و در کنار پدر باشم.
تابستان فرا رسیده و با گرمای هوا مناطق عملیاتی جنوب کشور خلوت شده مگر گروه تفحص که سرما و گرما نمی‌شناسند، سختی‌ها را تحمل می‌کنند تا دُردانه‌های این مرز و بوم را به آغوش خانواده‌ها بازگردانند.
ولی در این میان ما که دستمان کوتاه است و از طرفی عاشق شهدا هم هستیم هر از چند گاهی دلمان هوای کوی یار می‌کند و به یاد خاطرات روزهای همراهی با کاروان راهیان نور می‌افتیم یا اگر کسی خاطراتش را برایمان تعریف کند با گوش جان می‌شنویم.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین و اللعن علی اعدائهم اجمعین.
خداوند توفیق بدهد به اینکه هر چه می دانیم عمل نمائیم؛ اگر عمل کردیم به
آنچه که می دانیم و زیر پا نگذاشتیم و چشممان را نپوشاندیم [کار درست می
شود]؛ ولی اگر چشم را پوشاندیم و [مثلاً] دست روی چشم بگذاریم، قسم می
خوریم که الآن روز را نمی بینیم!! راست هم هست، دروغ نیست. تا کسی دستش را
جلوی چشمش گذاشته روز و شب را نمی بیند، هیچ چیز دیگر را هم نمی بیند. عمل
نکردن به معلومات هم همین طور است.
« من عمل بما علم أورثه الله علم ما لا یعلم » هر کسی به معلوماتش عمل کند،
خداوند مجهولاتش را معلومات می کند به همان دلیلی که همین معلوماتی را که
فعلاً دارد، در زمان صباوت و طفولیت نداشت.
همین معلومات را خداوند به تدریج به او یاد داد؛ پس به طور حتم اگر کسی
معلوماتش را زیر پای خودش نگذاشت، بگو برو راحت باش، دیگر خاطرت جمع باشد.
سر وقتش به آنچه که محتاجی عالم می شوی. بلکه از این هم بالاتر در روایت
هست:
( مقام معظم رهبری ، حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای، پس از مطالعه کتاب‌های خاطرات جبهه شهید دکتر سید محمد شکری فرمودند: این خاطرات از بدیهی‌ترین خاطرات زمان جنگ است، تا حد امکان به همه زبان‌ها ترجمه شود.)
شهید سید محمد شکری در سال 1340 در کربلا دیده به دنیا آمد. سنین نوجوانی او همراه با مبارزه علیه رژیم ستم شاهی بود . با رسیدن فصل دفاع مقدس به عنوان سرباز در جبهه ها حضور یافت و پس از اتمام دوران سربازی به عنوان یک بسیجی داوطلب به جمع رزمندگان، گردان عمار لشکر 27 محمد‌رسول‌الله (ص) پیوست و لباس امدادگری به تن کرد. در همین ایام حماسه‌ساز در کنکور سال 64 نیز شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد، در حالی که از جبهه نیز غفلت نمی‌کرد .
قال رسول الله صلی الله علیه و آله : للشّهید سبع خصال من الله اوّل قطره من دمه مغفور له کلّ ذنب.
حضرت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : به شهید هفت امتیاز از طرف خداوند عطا می شود، اولین آنها بخشیدن تمام گناهان اوست بواسطه اولین قطره خونش.
قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
فوق کل ذی بر بر حتی یقتل فی سبیل الله فاذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه بر.
رسول خدا(ص) می فرماید :
بالاتر از هر کار خیری، خیر و نیکی دیگری است تا آنکه فردی در راه خدا کشته شود، و بالاتر از کشته شدن در راه خدا خیر و نیکی نیست.
وسائل الشیعه، ج11، ص10، حدیث 21
ما باید جهان را برای پذیرفتن آقا امام زمان(عج) آماده کنیم./فیروز یوسفی تشیزی
******************
اسلام را یاری کنید که ان‌شاءالله فرج امام زمان(عج) فرا می‌رسد و دنیا را از عدل و داد پر می‌کند./محمود کرمی‌مجومرد
******************
|
حجاب؛ مبارزه با نفاق، استکبار و شیاطین ... و خواهش دیگری که از خانواده خود و دوستان خود دارم این است که، کسانی که بی حجاب و ضد انقلاب هستند، دوست ندارم که در مراسم دفن و ختم من شرکت کنند و از شماها می خواهم که جلوی آن ها را بگیرند و با آن ها صحبت کنید، بلکه انشاء الله خداوند آن ها را به راه راست هدایت کند. |
|
|
قسمت دوم
شهید علی اقبالی (1362 – 1328 مرودشت)
روحانیت درخط امام را تنها نگذارید و پشتیبان ولایت‌فقیه باشید و ازتمام برادران و خواهران خواهش می‌کنم که مسجد [را] که به گفته امام عزیزمان سنگر است خالی نگذارند.
شهید امیر اقتدارمنش (1360 – 1339 تهران)
هرگز نگذارند که درخت انقلاب که به وسیله خون آبیاری و بارور می‌گردد خشک گردد و همواره پشتیبان و گوش به فرمان ولایت فقیه زمان، امام خمینی باشید و همواره دشمن منافقان و دشمنان خدا و رسول خدا و نایب امام زمان(عج) امام خمینی باشید.
شهید ودود اقلیمی (1366 – 1349 اردبیل)
رهبرکبیر انقلاب و بت‌شکن این زمان را تنها نگذارید و ادامه‌دهنده راه شهیدان باشید و همیشه عصای دست مظلومان باشید و خدای بزرگ راحتی یک‌لحظه در زندگی از یاد مبرید.
|
گزیده موضوعی وصیتنامه شهدا با موضوع انقلاب اسلامی توصیه شهدا به مردم برای حفظ انقلاب شهید فضل اله احمدوند (1365 – 1334 نهاوند) می نویسد: رسالت بازماندگان بسی سخت تر از جهاد ایثارگران خواهد بود. پیغام من این است که ولایت را رها نکنید و بر جهاد همت گمارید و بر تهذیب نفس بکوشید که به حق نصرت خدا شامل کسانی خواهد شد که به معنای صحیح کلمه یاور دین خدا باشند. |
|
|
|
جزئیات سقوط هواپیمای حامل شهید محلاتی و یارانش، از زبان یک خلبان ایرانی اطلاعات ارزشمند و روایت خلبان بازنشسته ، بهروز مدرسی، از واقعه ی اول اسفندماه 1364 ، در نوع خود ، خواندنی و شنیدنی است ؛ به ویژه آن جا که نویسنده ، با احساسات لطیف و پاکش ، لحظه های پَرکشیدنِ چهل پرنده آسمانی را به زیبایی به تصویر می کشد . مثلاً به این چند سطر توجه کنید: «سرانجام شهید محلاتی در پاسخ می گوید: ما شهادت را به تسلیم شدن در مقابل دشمن بعثی ترجیح می دهیم. و خلبان شجاع ، همان کاری را می کند که باید می کرد... هواپیما بدون توجه به اخطارهای مکرر دشمن به راه خود ادامه می دهد. صدای تلاوت قرآن مجید ، یک صدا از داخل هواپیما به گوش می رسد . در این هنگام ، دشمن زبون اولین موشک را شلیک می کند... به گفته شاهدان عینی که از پایین شاهد ماجرا بوده اند، با اولین شلیک ، بال چپ هواپیما کنده می شود . خلبان ، با مهارت تلاش می کند هواپیما را در جایی مسطح فرود آورد. جنگنده عراقی، با مشاهده شجاعت و مهارت خلبان ایرانی ، مجبور می شود دومین موشک خود را به سوی هواپیمای آسیب دیده ، شلیک کند. با برخورد موشک ، هواپیما چند تکه شده و مسافران از آن ارتفاع به سوی زمین روانه می شوندودر حقیقت به آسمان پر می کشند...» با این توضیح که ، این نوشته پس از اقتباس از وبلاگ شخصی نویسنده(به سبب نوع نثر و نگارش ایشان که به زبانی خودمانی نوشته شده بود)، با شیوه ماهنامه شاهد یاران هماهنگ شده است . این مطلب را بخوانید: |
·
«...
خب ، همه دنیا لشکرکشی می‌کنند ، همه دنیا میجنگند
، همه دنیا بالاخره یک روز برنده می‌شوند و روز دیگر میبازند
... اما آنجا که «تفکر» ، روح و منش اسلامی خود را مشخص می‌کند و به نمایش می‌گذارد ، لحظات خاصی است. این لحظات را جستن و بیان کردن و
بر آنها تأکید کردن ، حقیقتاً کار برجسته و بسیار مهمی است.
بعد از شهدا ما چه کردیم؟
این سوالی است که شاید یک بار آن را روی پوستربزرگداشت شهدا یا روی پلاکاردمان و یا روی عکس تکه ای استخوان ، یک بند انگشت و لباس آغشته با خون و خاک یک بسیجی دیده و خوانده باشیم. و شاید بارها از خودمان پرسیده باشیم که آیا براستی کاری کرده ایم که ما را مدیون شهدا نکنه . بعد از شهدا ما چه کردیم؟ غیر از اینکه آنها را و همه آرمانهایی که به خاطرش جان خود را کف دست گذاشتند را فراموش کردیم؟ غیر از اینکه فقط در حرف و سخن از آنها و اهدافشان سخن گفتیم و در عمل هیچ کاری و اقدامی در جهت حفظ آن ارزشها انجام ندادیم؟ جز در مواردی محدود و توسط افرادی محدود تر!!! واقعاً ما به کجا داریم میرویم؟ انتهای راهی که در پیش گرفتیم کجاست؟ این بیراهه به کدامین ناکجا آباد ختم میشود؟ جز اینکه با فراموش کردن آنها..............................................
شهادت بالاترین پاداش و مزد جهاد فی سبیل الله است.
*شهادت، یکی از مفاهیمی است که فقط در ادیان معنا می‌دهد.
*شهادت، همیشه با ارزش است و فداکاری در راه خدا، همیشه کاری عظیم و ارجمند است.
*باید یاد حقیقت و خاطره‌ی شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن، زنده نگه داشت.
*شهدا، علاوه بر مقامات رفیع معنوی، مشعل‌دار پیروزی و آزادی و استقلال ملتند.
*شما، انتساب افتخارآمیزی به شهادت دارید.
